Dışa Yolculuk

ama âşık olmak neden bu kadar ıstıraplıydı, mutluluğun içinde neden bu kadar acı vardı?

Bazen de birkaç gün boyunca ne geliyor ne de bir şey yazıyordu. Sonra buluştuklarında bu buluşmaları neşelendirebiliyordu da, onları karamsarlığa da düşürebiliyordu. Her vedalaşmalarının üstünde kesintiye uğrama duygusu asılı oluyordu, ikisi de tatminsiz kalıyorlar ama ötekinin de aynı duyguyu paylaştığından habersiz oluyorlardı.

bir insanın bir başkası hakkındaki fikrinden daha anlamsız bir şey olabilir mi? Bildiğimizi sanırız ama aslında bilmeyiz.

İnsan bir şey olmak istemez, onları görmesine izin verilmesini ister.”

İki insan yıllardır evlilerse birbirlerinin bedensel varlıklarını artık fark etmez olurlar, tek başınaymış gibi hareket ederler, yanıtlanmasını beklemedikleri şeyler söylerler yüksek sesle ve genellikle yalnız kalmadan yalnızlığın bütün keyfini sürerler.

Çocuklar yapılan haksızlıkları asla unutmazlar. Büyüklerin önem verdiği pek çok şeyi bağışlarlar; ama o günah bağışlanmaz.

hayat sürekli bir uyuşmazlıktır

“İnsanı yıpratan iştir diyenlerin haksız olduğuna inanıyorum; insanı yıpratan sorumluluktur.