Onca Yoksulluk Varken

Şimdi düşünüyorum da, çok güzel buluyorum onu. Birini nasıl düşündüğünüze bağlıdır bu.

“Allah kahretsin, kahretsin, kahretsin, Yahudilerin aralarında hep ağlaştıklarını bilmiyor musunuz siz, Madam Rosa? Bunun için onlara bir duvar bile yaptılar. Allah kahretsin.”

bence üzüntüden kaçmak gerekir.

Bazen aynanın önüne geçerim; dudaklarımı parmaklarımla gerip yüzümü buruştururum, yaşamın canıma okuyacağı zaman neye benzeyeceğimi düşlemeye çalışırım.

Ben size şunu derim, dünyalı değildi bu namussuz, dört yaşına basmıştı ve hâlâ hoşnuttu.

Daha önce bellek diye bir şey olmaz, bilgisizlik içinde yaşar insan. Bilgisizliğim üç ya da dört yaşımda son buldu, bazen özlemini çektiğim oluyor