Getraumatiseerd door de oorlog. Bevriend met de Beat-dichters. Rechercheur met ervaring met autopsies. Gesjeesd zenboeddhist. Schrijver en ondernemer. Janwillem Van de Wetering was een man met vele gezichten, de optelsom van heel verschillende ervaringen. Omdat hij met de “Grijpstra en De Gier”-reeks minstens een decennium lang bestsellers afleverde, heeft dat ons beeld van hem bepaald. Maar de veelzijdigheid van zijn kunnen vind je vooral terug in zijn verhalenbundels. “Een aflopende geschiedenis” is daar een goed voorbeeld van: er zijn verhalen met zijn bekende rechercheurs, met de Japanse inspecteur Saito, en losse verhalen waarin zijn humoristisch pessimisme ruim baan krijgt. Een uitstekende inleiding tot een onterecht vergeten oeuvre.
Janwillem van de Wetering (1931–2008) was een Nederlandse schrijver, zakenman en avonturier. Hij woonde achtereenvolgens in Zuid-Afrika, waar hij zich bezighield met vastgoedzaken, in Japan, waar hij anderhalf jaar verbleef in een zen-klooster in Kyoto, en in Londen, waar hij een tijdlang filosofie studeerde. Hij was vertegenwoordiger van chemische producten in Colombia, visnetverkoper in Peru, en nietsnut in Australië. In plaats van zijn militaire dienst ging hij als reservist bij de Nederlandse politie. Hij raakte gecharmeerd van het politieberoep en klom op tot de rang van sergeant en inspecteur. In 1975 verhuisde hij naar Maine en besloot zich full-time aan het schrijven te wijden. In 1984 werd hij bekroond met de Franse Grand prix de littérature policière. Hij is vooral bekend door de boeken van Grijpstra en De Gier.
