Valancy, mimo swoich 29 lat, tak naprawdę nigdy nie rozpoczęła życia na własną rękę. Mieszka w starym domu z surową matką i ciotką, które bardzo ograniczają jej swobodę, a zarazem wyśmiewają się z jej staropanieństwa. Wszystko zmienia się, gdy dziewczyna dostaje od lekarza diagnozę, która brzmi jak wyrok — został jej rok życia. Valancy stawia wszystko na jedną kartę, wyzwala się z krępujących konwenansów i opuszcza dom rodzinny, by zamieszkać u awanturnika, Ryczącego Abla. Opiekuje się tam jego wykluczoną ze społeczeństwa umierającą córką, a przy okazji poznaje intrygującego mężczyznę. Dokąd doprowadzą Valancy te zmiany? Idealna lektura dla dorosłych miłośniczek «Ani z Zielonego Wzgórza».
Lucy Maud Montgomery (1874–1942) — kanadyjska powieściopisarka, autorka słynnej serii «Ania z Zielonego Wzgórza». Wcześnie osierocona przez matkę, w praktyce była wychowywana przez dziadków — w oziębłym domu o surowym rygorze. Często wyjeżdżała w odwiedziny do siostry swojej matki, gdzie panował przyjazny, ciepły klimat, a z kuzynkami była zżyta jak z siostrami. W latach pobierania nauki i pracy jako nauczycielka mieszkała z dala od rodziny i przeżywała konflikty miłosne (zaręczyny z rozsądku z dalekim kuzynem, płomienny romans z niewykształconym farmerem). Ostatecznie Lucy powróciła do domu rodzinnego, by opiekować się babką do końca jej życia. Wyszła za “odpowiedniego kandydata” — prezbiteriańskiego pastora. Mimo braku namiętności do męża, tworzyła z nim harmonijny związek — urodziła trzech synów, prowadziła szkółkę niedzielą, zajmowała się pisaniem i uprawą kwiatów.
