Başkası Olma, Kendin Ol

Artık hayatını başkaları için yaşamaktan vazgeç! İstediğin geleceğe ancak kendi adımlarını atarak ulaşabilirsin.

Yıllar aylardan oluşuyor, aylar haftalardan, haftalar günlerden, günler saatlerden, saatler dakikalardan ve dakikalar da saniyelerden...

Önemli olan, bu süre içerisinde nelerle meşgul olduğun...

Ağacın kökleri yeterince sağlamsa, hiçbir rüzgâr kolay kolay deviremez ağacı.

Sen sadece ipe sımsıkı tutun yeterli. Bir cambaz ipi bırakmadığı sürece, havada kalabilir. Ama dengesini kaybettiği anda, fizik yasaları kendini gösterir ve cambaz yere düşer.

Bu serüvende, fizik yasalarını yenmeye çalışmıyoruz. Sadece bazı kurallara meydan okuyoruz.

Hiçbir şey, herkesin söylediği gibi olmak zorunda değildir. Şans bazen yardımcıdır. Tesadüfler her zaman olabilir ama yüzyıllardır değişmeyen bazı kurallar da vardır… Bunlar fizik yasaları gibi sabittir, değişmezler… Fizik yasalarına karşı koymak anlamsızdır. Kendisini yirminci kattan atan bir insanın ölme ihtimali çok yüksektir. Bu tür durumlarda, şans nadiren görülür.

Ama başarı bir ihtimal değildir. Sonuçta bu kitapta ne uçuk kaçık hayallerden, ne şanstan, ne de tesadüflerden bahsedilmiyor. Şans bir insanın güvenebileceği en son şeydir.

Sen hiç, “Ben çok şanslıyım bana bir şey olmaz” deyip kendisini yirminci kattan atan birisini gördün mü? Bu şans değil, aptallıktır.

Burada yüzyıllardır var olan ve işe yarayan bazı kanunlardan söz ediyorum. Eğer yaptığımız şey, “Hayata meydan okuyorum” deyip, sonra da yan gelip yatmak olsaydı, ne sen bu bölüme kadar gelebilirdin, ne de ben bu kitabı yazıp bitirmiş olurdum.

Bir gün ansızın, kabuk kıpırdamaya başlar ve kurumuş kabukların içinden, muhteşem bir sanat eseri dünyaya gözlerini açar. Zarafetiyle herkesi büyüleyen rengârenk bir kelebek doğmuştur. Gökyüzünde süzülerek kaybolur gider…

Herkes o sevimli tırtılın öldüğüne inanır. Oysaki uçmayı hayal bile edemeyen bir yaratık, gökyüzüne doğru süzülmüştür.

İnsanlar da böyledir. Hepimiz şu halimizle bir tırtıldan farksızız ve ölüm aslında tırtılın kayboluşu değil, kelebeğin yeniden doğuşudur.

Umarım kaybettiğin herkesin bir kelebek olduğunu düşünüyorsundur. Ben öyle düşünüyorum ve bu yüzden de çok mutluyum onlar adına…

Bu bölümün biraz zor geçmiş olabileceğini biliyorum ama gerçeklerle de yüzleşmemiz gerekiyor. Sonuçta bu yalnızca başarı adına yazılmış bir kitap değil.

Eğer mutlu değilsen, başarılı olmanın da hiçbir anlamı olamaz zaten. Sana hem başarının hem de mutluluğun kapısını açacak bir anahtar var elinde. Şimdi bu hüznü bırakalım ve yolumuza devam edelim…

Ama bu kitap çok güçlü bir antibiyotik olacak senin için ve kaybettiğin her şey yeniden hayat bulacak…

Hayatın her saniyesinde, her gün defalarca karşına çıkan fırsatlardan söz ediyorum. Fırsat diye bir şey yok belki de… Kim bilir, belki de fırsat kendini adamanın bir ödülü olarak karşısına çıkar insanın…

Ama kazanmak için canını dişine takarak koşmak zorundasın.

Evet, kabul et bunu... Eğer böyle düşünmeseydin, geçmişe dönüp o fırsatı değerlendirmek istemezdin.