Daha her şey belirsiz, tek yazılı sözcük yok. Hiçbiri söze dökülmedi…. sanırım, usul usul canlanıyor…. sözcüklerin ötesinde…. içimde hala yaşayan, yaşamakta olan birşeylerin küçük küçük parçacıkları…. istiyorum ki, tümüyle yok olmadan…. “Rusya” anılarımı canlandırmak…. gerçekten, nasıl gerçekleştiklerini unutmadan da, onları tekrar canlandırmak istiyorum. Birşeyler vardı hep dalgalanan, değişen, kaybolan…. Ben el yordamıyla, körlemesine yol alırsam, hep arayarak, hep birşeylere doğru… neye doğru? Aradığım ne? Bir şeye benzetemiyordum… hiç kimse anlatamaz… o anılarım ellerimden sıyrılıp, kaçmadan, ben tüm gücümle yakalamaya çabalayacak, onları tutacak, onları itecek… nereye? Nereye olursa olsun, yeter ki gelişmesine, ya da belki yaşayabilmesine elverişli bir ortam olsun.
