Evet, ölümü sevmeyi anormallik gibi algılayan, ölümden çekinip korkan, bu sebeple ölümü unutmak ve hatırlatacak her türlü unsurlardan uzak kalmak için uğraşan bir toplum içinde, ölüm gününü kutlamayı da pek düşünmüyor çoğu insan. Şükür ki bizler, “Hiç güzel olmasaydı, ölür müydü Peygamber?” diyen, “Ben ölünce eyvah, vah vah, demeyin. Bilâkis, öldüğüm gece benim düğün gecemdir, sevinin” diye vasiyet eden ataların torunlarıyız. Yokluktan ve yoklukla gelen asıl varlıktan nasîp almış olan âşıkların sadakasıyız.
