Esir Bir Rus Diplomatın Gözünden İstanbul

İstanbul Türkler’i, Rumlar’ın bütün kötü alışkanlıklarını benimsemiş ve üzüm ve buğday şarabını büyük miktarlarda tüketmektedirler.

hırka-i şerif adı verilmiştir. Sultan da bu suyu yalnızca önemli kimselere küçük kristal kaplarda dağıttı. Onlar da başkalarına veriyor ve bir yıl boyunca muhafaza ediyorlar. Birçok mucizeyi de buna bağlıyorlar. Bu konuda onlar Hintliler’e ve diğer halklara benziyorlar ki, bu halkların her birinin kendi mucize ve inançları vardır. *4

konuldu. Avluda Osmanlı silahları için ikinci kez hayır duası okundu. Toplanan kalabalık da belirli aralıklarla “Amin, amin” diyerek okunan duaya katıldı. Daha sonra burada birkaç koyun kurban edildi ve bu tören de böylece sona erdi. Birkaç saat sonra yeniçeri ağasının bunçuğu (sancağı) da asker kışlalarının önüne konuldu.
18 Şubat’ta müftü suyu takdis etti ve bu suya sultanın değerli hazineleri arasında saklanan [Hz.] Muhammed’in kıyafetlerinin bir kısmı sokulup çıkartıldı. Bu suya, âb-

gerçekleştirdiği Arz Odası olarak adlandırılan sarayın büyük odasında toplandılar. İlk önce burada çeşitli dualar okundu, daha sonra ise adı geçen at kuyruğu (tuğ), yani konak-tuy veya bunçug47 (sancak), avluya çıkarıldı. At kuyruğu sefer sırasında önden gönderiliyordu. Bunu da şeyhülislâm? (şagbey), iki kadıasker ve diğer önde gelen kimseler getirdiler. Sadece sadrazam ile müftü Arz Odası’nda kaldılar. Getirilen at kuyruğu, sadrazamın attan indiği veya başka bir ata bindiği küçük taş merdive

Şubat’ta, yani bayramın üçüncü gününde savaşın ilk işareti olan süslenmiş at kuyruğu (tuğ) asıldı. Genellikle bu, ordunun sefere çıkışından 40 gün önce yapılmaktadır. Bu merasim şöyle gerçekleşti: Sadrazam, müftü, iki kazasker, çeşitli ulema, bütün askerî ve sivil vezir ve rütbe sahipleri, güneşin doğuşundan önce sadrazamın elçileri kabul ettiği ve devlet işlerini

kaptanıderya yani amiralin evlerine gidiyorlar. Bazıları Hristiyan ülkelerin büyükelçilerini de ziyaret ediyor ve bir avuç onluk karşılığında uygunsuz aletleri ile büyük sesler çıkarıyorlar.

9 Şubat’ta bizdeki [Hz.] İsa’nın Dirilişi Bayramı gibi Büyük Bayram başladı. Yeni ay çıktığı zaman saraydan top atışı yapılıyor ve böylece halka bayramın başladığı haberi veriliyor. Halk da üç gün boyunca bayram yapıyor. Her Müslüman kendi imkânlarına göre birkaç koyun kesmeli ve etlerini fakirlere dağıtmalıdır. Böyle günlerde müzisyenler zenginlerin evlerini dolaşarak onları tebrik ediyorlar. Özellikle sultan, sadrazam ve

yaptıkları gibi harcamalarda bulunarak iflas ediyor ve ödeyemeyecek borçlara giriyorlardı.

Ocak’ta Ramazan ayı başladı. Ramazan, yeni ayın doğduğu ilk gün başlıyor ve aynı ayın son günüyle sona eriyor. Bu ay boyunca Müslümanlar’a güneşin batışına kadar yemek, içmek, hatta tütün içmek yasaktır. Beyaz iplik siyah iplikten artık ayrılmamaya başladığında onların yeme içmelerine, istediklerinde de lükse kaçmalarına müsaade edilmektedir. Bundan dolayı da birçok kimse, aynen Hristiyanlar’ın bir kısmının uzun süren bayramlarda zengin masalar kurmak, kıyafetler almak, diğer şehvetperestlik ve nafile şanlar için

Genel olarak kabalıktan ziyade kibirli ve gururludurlar. Gerçi gururlu da değillerdir, daha çok asabilikten dolayı inatçıdırlar. Bu inatçılık, kendileri için sıkça azarlamaya bile değmeyecek önemsiz nedenden dolayı ölümle sonuçlanıyor. Makamlara olan yaltaklıkları, birliği koruma ve toplumu düzenlemedeki zorunluluktan değil, yalnızca [Hz.] Muhammed’in buyurduğu her şeyin kutsallığına olan inançtan kaynaklanıyor. Bundan dolayıdır ki, cezalarına adaletin yüce sertliğinden çok, etçil hayvanların vahşiliğine benzeyen acımasızlık yansımıştır. Nitekim onlardan başka hiçbir yerde, korkunç ve kindar Tanrı adına yapılan bu kadar ölçüsüz kötülüğe cüret edilemiyor. Kibar insanlar ise bu tür kötülükleri zihinlerinde bile canlandıramıyorlar. Onların aşırı cahillikten kaynaklanan çok sayıdaki saçma geleneğinden başka kısırlaştırma uygulaması da dikkat çekmektedir. Ve onlar bu uygulamayı yapan diğerlerinden farklı olarak testisleri kesmekle kalmıyor zavallı kurbanlarına yaptıkları zalimliklerini daha da ileri aşamaya götürüyor ve böylece onların çoğunu öldürüyorlar. Ölümden kurtulanlarla korkunç ve çirkin görünüme sahip olanları çok pahalıya satıyorlar.