Мағжан Жұмабаев

Ессіз жүрек аспанға қол сермеді,

Ессіз жүрек ақылға жол бермеді.

Жастық — у ғой, айнымай у ішіппін

Бұл күндерде кеудені ой кернеді

Ақылға кеш айналдым қараң күнім

Бір күні кұшағына алар өлім