Antoine de Saint-Exupery

O halde kendini yargılayacaksın," dedi kral. "En zoru da budur. Kendini yargılamak başkasını yargılamaya benzemez. Eğer kendini yargılamayı başarabilirsen, o zaman gerçek bilgeliğe ulaşmışsın demektir."

İnsanların artık anlamaya zamanları yok.

Hoşça kal," dedi tilki.

"İşte sana bir sır, çok basit bir şey: İnsan yalnız yüreğiyle doğruyu görebilir. Asıl görülmesi gerekeni gözler göremez." "Asıl görülmesi gerekeni gözler göremez," diye yineledi küçük prens; unutmamalıydı bunu

Eserin Konusu:
Yazarın uçağı bozulur ve Sahra Çölüne iniş yapmak zorunda kalır. Çölde Küçük Prens ile karşılaşır. Küçük Prens yazara yaşadığı yeri, yaşadığı maceraları anlatmaya başlar. O, B612 Asteroidinde tek başına yaşayan bir prenstir. Gezegeninde çok sevdiği güle özenle bakar. Gülüne nasıl daha faydalı olabileceğinin yollarını araştırmak istediği için diğer gezegenleri gezmek zorunda kalmıştır.
Kralın gezegeninde otorite tutkusunu, sanatçının gezegeninde kendini beğenmişliği, sarhoşun gezegeninde saplantıyı, işadamının gezegeninde amaçsız sahip olma tutkusunu, fenercinin gezegeninde öğrenmeden, değişmeden emir yerine getirmeyi coğrafyacının gezegeninde elitizmi görür. Hepsinden mutsuz ayrılır. Son gezegen ise dünyadır. Dünya, diğerlerinden farklı olarak büyük ve kalabalık bir gezegendir. insanların kendi değerlerinden daha çok giysileriyle anlam ve değer kazandıkları bir yerdir.

aralarında birazcık daha zeki görünenler oldul. Öyle zamanlarda hemen hep yanımda taşımakta olduğum l numaralı, ilk çizdiğim resmimi çıkarıp denememi yapıyordum: bakalım anlayışları yerinde mi diye. Ama ne çare, o da anlaşmış gibi, ötekilerle aynı yanıtı verdi hep: "Şapka."

en yakın yerleşim merkezinden yaklaşık bin kilometre uzakta

Küçücük, olağandışı görünen birisi, ciddi bakışlarla beni süzüyordu.

bu küçük kişinin hiç de çölde kaybolmuş, yorgunluktan, açlık ya da susuzluktan perişan olmuş gibi bir hali veya korkmuş bir görünüşü yoktu.

"Şu büyükler çok tuhaf," dedi küçük prens

Bana güvendiğinizi biliyorum.