Maksim Qorki

Məhəbbət adlanan hisslərin canlı, titrək, əlvan boyaları artıq qəlbimdə solub rəngini itirir, indi ruhumda hər şeyə qarşı bir kin və qəzəbin boğucu göy alovları getdikcə daha tez-tez alışıb-yanır, ürəyimdə ağır bir narazılıq duyğusunun və bu bozumtul, həyat əlaməti olmayan boşluq içərisindəki yalqızlıq düşüncəsinin atəşi közərirdi.